Na de afgelopen weken gedubd te hebben over of we überhaupt op vakantie gingen en waar dan wel naar toe, is de keuze deze keer gevallen op Corsica. En ja, in plaats van zoeken naar een nieuwe koopwoning, is het dus op vakantie gaan, veel leuker ook! Die woning komt nog wel. Tot die tijd zitten we prima in onze bejaardenflat. Corsica zag er qua weersvoorspelling in deze tijd van het jaar gunstiger uit dan keuze twee Kroatië, dus snel nog even de ferry geboekt, deze keer van Livorno naar Bastia. In 2007 zijn we al een keer het eiland rond getuft, en dat beviel eigenlijk helemaal niet zo goed... We zijn echt van het vrij staan op mooie plekjes en die vonden we maar niet in 2007. Wel mooie plekjes genoeg maar allen verboden voor campers. Het toen veel gehoorde en gelezen ‘camping car interdit!!’, gebruiken we nu nog steeds als we waar ook ter wereld een prachtige plek zien maar het blijkt dat je er met je rijdende huisje niet mag blijven overnachten. Toch willen we het eiland nog een tweede kans geven, want prachtig is het wel!! Dan maar wat vaker op eenvoudige kampeerterreinen...  

Dag 1 : Donderdag 17 september

Na de afgelopen dagen de spullen in Toos gelegd te hebben en wat inkopen gedaan, haalt M R op op z’n werk in Veghel, en tuffen we door naar de grote parking aan de Franse snelweg iets ten noorden van Colmar. Hier hebben we inmiddels meerdere keren gestaan en de afstand, zo’n 600 km, is goed te doen na een werkdag in combinatie met op tijd vertrekken. We rijden dan ook al zo rond kwart voor vier in de stromende regen weg uit Veghel, passeren bij Venlo de grens en rijden de eerste paar uur in soms noodweer door Duitsland. De regen komt af en toe met bakken uit de hemel zo erg.

Dag 2 : Vrijdag 18 september

Na een kort nachtje en een klein beetje harde kop, staan we rond 8 uur al weer op. We ontbijten samen nog even gezellig met lekkere verse croissantjes, worden uitgezwaaid door P&C, en dan is het rijden geblazen, op naar Livorno! Onderweg gaat het allemaal soepel, bij Basel de grens met Zwitserland over, leuk door dit mooie land heen, wel nog steeds regen, bij de Gotthard tunnel een kwartiertje vertraging, bij de grens een half uurtje want deze was dicht vanwege een overval ergens, Milaan ging soepel, mooie bergslingerweg van Parma naar de kust, en rond half 8 arriveren we op de camperplek in de haven van Livorno. Het staat er aardig vol, eigenlijk nog maar zo’n 3 plekken over, dus we hebben mazzel. We eten wat, lopen een rondje, en gaan vroeg pitten. Morgen vaardag!

Dag 3 : Zaterdag 19 september 

Na een wat onrustige nacht vanwege de warmte en een aantal irritante mosquitoes, zijn we om 6 uur al weer wakker. R loopt alvast naar de ticket-office maar onze print met barcode is voldoende om de boot op te kunnen. We gaan alvast in de rij staan en nuttigen wat koffie en ontbijt en pakken onze heuptasjes in met wat water, koekjes en wat ander vermaak voor de vier uur durende overtocht. Eenmaal op de boot blijkt ook deze niet veel soeps, wat een ouwe sloep (Corsica Ferries, Sardinia Regina), we zijn snel uitgekeken en omdat we als één van de laatste op de boot gekomen zijn, vinden we lastig een leuke hangplek. Camping-on-board is en blijft dan toch het meest ideale maar was helaas niet beschikbaar. Ach ja, uiteindelijk gaan de 4 uur best rap voorbij en rond 1 uur rijden we Bastia al weer in. Het is 23 graden maar wel zwaar bewolkt, prima om even aan de warmte te wennen.

Net buiten Bastia tanken we, stuk goedkoper dan in Italië, en we volgen de D80 naar het noorden. In 2007 hebben we de gehele Cap Corse al een keer gedaan, mooi maar weinig mogelijkheden vrij te staan. We weten wel één plek maar die is aan de westkant. Omdat het weer aan de oostkant er niet echt goed uit ziet, erg veel donkere wolken, gelukkig geen regen, besluiten we over te steken en op onze ouwe plek te gaan kijken. Mocht dat niks worden dan hadden we via internet een betaalde camperplek daar vlak bij in de buurt gevonden die dan nog altijd kan.

We slingeren zodoende via de D180 naar de westkant door het mooie gebergte met z’n vele tamme kastanjebomen en Genuese uitkijktorentjes. Aangekomen bij Capo Corvoli herkennen we de spot op een klif hoog boven de zee, en er is niks veranderd. Het is inmiddels rond 4 uur en we vinden het wel best zo, we blijven hier. Eén verschil met de vorige keer, het waait stevig! We zitten nog een tijdje lekker buiten in de zon het vakantiegevoel op te nemen, maken avondeten klaar, lezen wat, beginnen aan het verslag, maar rond 7 uur gaan we toch maar naar binnen. Het waait nu echt te hard om lekker buiten te zitten en het wordt nu al best fris. We zien om half 8 de zon prachtig ondergaan in de zee, de heuvels en struikgewas om ons heen kleuren feloranje, maar om 8 uur is het toch al echt pikkedonker. Moe maar voldaan gaan we op tijd naar bed. Morgen de eerste volle dag hier en dan maar eens kijken of we een echt leuke plek kunnen vinden om een paar dagen te gaan staan. 

Dag 4 t/m 6 : Zondag 20 september t/m dinsdag 22 september

Na een waaierige nacht starten we lekker langzaam op. Na het ontbijt volgen we de slingerende, zeer mooie kustweg zuidwaarts, passeren leuke, kleine dorpjes en steile kliffen, en komen na een uurtje alweer aan op een camperplek die we via internet gevonden hadden. Vanaf boven ziet het er prima uit, een groot zwart (vulkanisch zand), rustig strand, daarbij een bos waar je met de camper zou mogen staan voor € 6. We gaan kijken en vinden het eigenlijk meteen best. Er is een net wc-hokje bij en met een muntje die je bij een restaurant kunt verkrijgen kun je ook douchen. Er is plek voor zo’n 10 à 15 campers, mooi beschut onder de bomen. We rijden helemaal naar achteren en parkeren Toos langs de rand van het struikgewas, privacy genoeg. 

 M maakt nog even een babbel met een Duits stel wat zo te zien hier al langer staat, en komt tot de heugelijke conclusie dat het sinds vandaag gratis overnachten is! Da’s mooi meegenomen! Op het strand vinden we een prima plekje bij wat boompjes waar we onder kunnen schuilen zodra de zon te heet wordt en de rest van de dag vermaken we ons met wat spelen in de golven en een beetje suffen. Het zeewater is prima van temperatuur, het zonnetje schijnt heerlijk, het is een rustig strand, en pal gericht op het westen zodat we rond half 8 een prachtige zonsondergang hebben. Wat wil je nog meer! Nou nog wat lekkers eten, dus nog even naar een restaurantje gelopen, daar een schotel met ambachtelijke vleeslekkernijen en een Pietra-biertje bestelt, wat prijzig maar wel erg lekker!

De maandag en dinsdag brengen we door op het strand. Echt druk wordt het nooit, wat lokale mensen hebben we het idee, en elke avond staan er zo’n 6 à 8 rustige campers. Prima plek. Wat iets minder was is dat we 2x een grote slang zagen op het kampeerterrein, en vooral M is hier niet van gecharmeerd. Verder zagen we wat ratjes rondrennen, maar er zit gelukkig ook nog normaal wildlife als spechten, staartmezen, hagedissen, ijsvogels en wat knuffelhonden die graag met je willen spelen. De temperatuur is verder goed, overdag lekker strandweer, tegen de avond koelt het wel af en waait het nogal, maar dat maakt de nachten ieder geval niet broeierig of plakkend warm. Eigenlijk prima zo voor een paar dagen!

Dag 7 : Woensdag 23 september

Het weer zag er vanochtend niet echt heel goed uit, dikke wolken, we besluiten derhalve verder te gaan. Nog genoeg te ontdekken! We doen rustig aan, rijden verder zuidwaarts, maken een wandeling door Nonza met z’n zwarte (ongevaarlijke asbest)strand, slingeren langs de kust (langs de voormalige asbestmijn in Canari), doen wat boodschappen en slenteren door de haven van St. Florent, en rijden vervolgens door het mooie, ruige Désert des Agriates. Helaas is de onverharde ‘weg’ naar de stranden Plage de Saleccia en Loto afgesloten. Het is ons niet helemaal duidelijk waarom, deze route wordt wel aangeraden met een 4-wheel, maar is nu helemaal voor niemand bereikbaar. Jammer, hadden graag dit willen proberen, deze twee stranden schijnen geweldig prachtig te zijn, ander keer dan maar! We nemen verder de kustweg en ter hoogte van Corbara zien we onder ons een aantal zandwegen lopen langs de kust. We slaan wat weggetjes in en proberen bij het strand te komen, maar veel verder dan een grote parking met allerlei beschutte plateaus komen we niet. Het blijkt echter een dusdanige prima, rustige, gratis plek te zijn, dat we besluiten hier te overnachten. We wandelen nog even naar het strand, moeten daarvoor een rails oversteken waar om de zoveel uur een keer een boemeltreintje voorbij komt, en de avond doden we met wat Rummikubben en een biertje.

Dag 8 : Donderdag 24 september

Vandaag hobbelen we verder zuidwaarts langs de kust. We slenteren een tijdje door Calvi waar we de citadel bezoeken. Het is wederom mooi weer en we besluiten niet veel verder te rijden. In 2007 hebben we op een prima camping gestaan niet ver van Calvi af aan het strand, Camping Morseta bij de gelijknamige kaap, en besluiten daar weer naar toe te rijden. Na een week mag er ook wel weer eens gedoucht worden. We zoeken een leuke plaats uit helemaal achteraan vlak achter de kiezelduinen waar we toen ook hebben gestaan en suffen een paar uurtjes op het strand. Prima plek wederom. Tot we terug komen bij de camper en er zich inmiddels een stevig rokende familie met erg aanwezige kinderen hun tent op een meter van onze plek heeft gezet. We staan hier ook nogal in de zon en besluiten een rustigere plek op te zoeken op de camping. Die vinden we en daar genieten we lekker van ons eerste BBQ’tje van deze vakantie, tussen de eucalyptusbomen (geïmporteerd vanuit Australië om natte gebieden droog te leggen, ze gebruiken nogal wat water namelijk). Jammer is wel dat het na een uur of acht toch echt wel begint af te koelen en pikkedonker is. We liggen dan ook alweer vroeg in bed.

Dag 9 t/m 13 : Vrijdag 25 september t/m 29 september

Na rustig opgestart te zijn, gedoucht te hebben, wasje gedaan, verlaten we de camping pas rond het middaguur. We rijden weer verder zuidwaarts, kijken nog even in Galéria bij een camperplek op plateaus mooi uitkijkend over de zee, maar € 15 vonden we toch echt te veel voor op een parkeerplaats te staan zonder voorzieningen, en nemen vervolgens de werkelijk waar adembenemend mooie slingerende kustweg naar Porto en vervolgens door Les Calanche. 

Bij Les Calanche maken we nog een korte wandeling naar een uitkijkpunt over de prachtige rode rotsformaties en vervolgen de slingerweg naar Capo Rosso. Bij de start van de wandeling naar de schitterend gelegen Genuese toren ‘Tour de Turghio’ is een bistrootje met een grote onverharde vlakte waar je prima kunt staan (in 2007 gedaan), maar het is nog wat vroeg.

We besluiten deze weg af te rijden naar Plage d’Arone en vinden daar zowaar een paar zandvlaktes waar wat campers staan. We vragen het even na aan een Duitser en die heeft hier al overnacht zonder problemen. Mooi zo, we zoeken een goeie plek voor Toos, pakken wat spullen in en gaan het mooie witte zandstrand op. Na het avondeten gaan we terug naar het strand met een flesje wijn en zitten een tijdje buiten. Ook hier is het na acht uur wat frisjes en donker, maar het strand hebben we voor ons zelf en tis lekker chillen zo. De volgende dagen brengen we door met zonnen, zwemmen, badmintonnen, mussen voeren, suffen enzovoorts. Prima plek voor een paar dagen! 

Op maandag doen we wat boodschappen in Piana en maken we de wandeling naar de Genuese toren op de Capo Rosso. De wandeling is goed te doen, 3 uur in totaal, hier en daar ff puffen. Gelukkig komt er af en toe een wolkje voor de zon want het pad is grotendeels open, weinig beschutting, en de zon brand nog flink. Bij de toren een tijdje bovenop gezeten genietend van het prachtige uitzicht. De toren staat op een hoge klif en aan één zijde kijk je 330 meter recht naar beneden de azuurblauwe zee in. In de verte zie je mooi de hoge bergen van centraal Corsica en we zien ook het zandstrand liggen waar we nu al een paar dagen staan.

Zowel zondag als maandagavond hadden we wat onweer, met een drupje regen, maar veel stelt het niet voor. Het weertype is eigenlijk steeds hetzelfde, in de ochtend een beetje bewolking boven het binnenland, daarna trekt het open, vervolgens ontstaan er boven de bergen in het binnenland in de loop van de middag dikke, donkere wolken, zo rond 5 à 6 uur bedekken ze soms de zon wat en vallen er 10 druppels uit, om vervolgens weer te verdwijnen. Temperatuur ligt rond de middag tussen de 23-26 graden, het zeewater is heerlijk van temperatuur en schoon, het zandstrand is mooi en loopt langzaam af de kalme zee in. We hebben tot nu toe één keer gesnorkeld, alleen echt heel veel is er niet te zien, wel is het water prachtig helder en kun je tientallen meters ver kijken.

Dag 14 : Woensdag 30 september

Na 5 nachten op dezelfde plek gestaan te hebben, besluiten we vandaag toch maar eens weer wat verder te gaan kijken. De weersvoorspelling geeft ook aan dat het de gehele dag bewolkt zal gaan blijven, zo ziet het er in de ochtend ook uit, dus mooi moment om het kamp op te breken en rustig verder te tuffen. We zijn nu alweer 11 dagen op het eiland maar nog geen 350 km gereden, terwijl er nog zoveel meer moois te zien is!

M had gelezen dat hemelsbreed op nog geen 4 km een ander heel mooi strand moet liggen, om daar te komen is het zo’n 20 km slingeren over de kustweg. Het strand staat niet aangegeven, wel een groot bord dat er een Club Med resort gelegen is. Dat voorspelt niet veel goeds... echter het resort is dicht en het strand is inderdaad prachtig! Groot zandstrand gelegen in een baai met aan één kant veel rosten in het azuurblauwe water, prima snorkelplek dus. Op een Zwitsers campertje na, en een handvol lokale badgasten, is het compleet uitgestorven. Jammer genoeg is het niet echt dusdanig goed strandweer om de zee in te rennen, maar we willen hier wel blijven. De plek is zelfs mooier dan waar we de afgelopen 5 dagen gestaan hebben, als we dit hadden geweten… maar ja.

We lunchen wat en besluiten een stukje de omgeving met Toos te gaan verkennen, we hebben ook wat boodschappen nodig. Onderweg naar het 10 km zuidwaarts gelegen plaatsje Cargèse doen we nog even Plage de Pero aan, ook leuk, maar geen overnachtingsmogelijkheden. In Cargèse gaan we in eerste instantie naar de Spar, het vlees zag er echter zo slecht uit dat we een stukje terugrijden naar de Carrefour, alleen daar was helemaal geen vlees meer te bekennen! Dan maar de kustweg verder volgen naar Sagone, en daar vinden we wel een fatsoenlijke Spar. Via Sagone slingeren we een stukje door de heuvels weer terug naar Cargèse, en parkeren Toos even later op de overnachtingsplek; Plage de Chiuni. Het miezert een beetje, we maken het avondeten klaar en de rest van de avond Rummikubben we onder het genot van onze eerste Corsicaanse Pietra biertjes. De weersvoorspelling geeft aan dat het de komende dagen wat zal regenen, dus maar eens kijken wat we gaan doen.

Dag 16 : Vrijdag 2 oktober

Vannacht heeft het veel, erg veel, erg lang en erg hard, geregend. Alles is in de ochtend enigszins vochtig en de temperatuur haalt ook met moeite de 12 graden. Het blijft in de ochtend steeds maar regenen dus we besluiten er weer een rijdagje van te maken verder langs de kust zuidwaarts. Wel jammer want dit is echt een prima plek voor een paar dagen, en we willen hier zeker dan ook nog terugkomen zodra het opklaart, misschien vanavond al als we niets leukers onderweg kunnen vinden. We merken ook dat af en toe er weer wat water via de voorruit naar binnen druppelt, dus tijd om thuis weer eens het rubber en de goten goed in te smeren en de kit te verversen. Vooralsnog kunnen we het opvangen door een oud t-shirt onder het dashboard te proppen.

We rijden terug naar Ajaccio en volgen nu voor het eerst een keer een wat grotere weg door een stukje binnenland (N196) naar Propriano. We hadden gelezen dat ten westen van deze stad erg mooie stranden lagen, en ja hoor, weer prachtige lange zandstranden met geweldige plekken om te staan. Echter, het waait meer dan stevig, het regent af en aan en tis frisjes. Het heeft geen zin om hier te blijven staan, maar wel weer een geweldige plek gevonden om te overnachten mocht het ooit nog zover komen. 

We rijden ten westen van Propriano nog even naar de toren bij Campomoro, maar dit was niet

zo heel bijzonder. Het weer was ook te slecht om de wandeling naar de toren te gaan maken. Na gisteren de uitlaat met wat tierips vastgezet te hebben, want enkele rubbers zijn we verloren en we hoorden op een gegeven moment een raar gerammel, maken we vandaag de dakkoffer wat steviger vast want die laat los aan één kant. Door al dat gerammel en gehobbel met Toos is het toch af en toe wat zaken weer steviger vast maken.

We besluiten niet verder zuidwaarts te rijden en terug in Propriano volgen we nu de kustweg terug naar Ajaccio. Onderweg zien we hele delen van het gebied onder water staan, hier heeft het vannacht blijkbaar behoorlijk gespookt. Op een gegeven moment komen we op een stuk weg terecht dat op een aantal plaatsen geheel onder water staat. We twijfelen maar er komen wat fietsers langs die er gewoon door heen rijden. Zolang we de witte strepen op het asfalt door het water heen nog kunnen zien, moet het op zich geen probleem opleveren. Uiteindelijk moeten we een viertal keren een stuk door het water heen, dat vind R alleen maar heel erg leuk, alleen het laatste stuk had echt niet dieper moeten zijn, het water spatte tot boven de spiegels op en het water stroomde nog. Langs de kant van de weg zien we ook nog dode koeien liggen die blijkbaar zijn meegesleept met het wassende water van de Taravo rivier. Je zou hier toch maar vannacht je camper hebben neergezet… tis in ieder geval hier flink tekeer gegaan (later begrijpen we bij thuiskomst dat er dit weekend 20 doden zijn gevallen door overstromingen en noodweer aan de overzijde op het Franse vasteland bij Nice-Cannes, hemelsbreed zo'n 250 km, we hebben dus geluk gehad dat we daar maar een staartje van hebben meegekregen). 

De kustweg verder terug naar Ajaccio toe was ook weer mooi vanwege de vergezichten, we zien zowaar 2 wilde zwijnen oversteken, maar er zijn geen stranden of die zijn niet te bereiken. We rijden dan ook weer terug naar de plek van vannacht, ook omdat we de weersverwachting hebben ge-update op de smartphone en het er vanaf morgen weer beter uit gaat zien. Terug op de parking bij Plage Grand Capo staat er nog maar één camper, we kunnen nu een nog betere plek uitzoeken, maken nog een strandwandeling en bekijken een tijdje wat surfdudes die in de golven bezig zijn, maken eten klaar en brengen de rest van de frisse avond door in Toos met het verslag bijwerken, spelletjes doen en wat suffen. Hopelijk morgen dus beter weer, al is het in de avond wel kraakhelder en zien we mooi allerlei sterrenbeelden aan de donkere hemel.

Dag 17 t/m 21 : Zaterdag 3 t/m woensdag 7 oktober

Omdat dit zo’n heerlijke, relaxte plek is, besluiten we hier uiteindelijk niet meer weg te gaan. De dagen bestaan enkel nog uit langzaam wakker worden, rond 11 uur naar het strand, op het strand suffen, zonnen, in de golven spelen etc, rond 6 uur weer terug naar de camper, eten klaarmaken, BBQ’en, weer terug naar het strand met een biertje/wijntje en lekker genieten van de rust en stilte. Het weer is prima, in de ochtend en namiddag meestal wat bewolking, soms dreigend, maar het blijft droog en de zon schijnt (en brand!) tussendoor volop. Op zaterdag en zondag bekijken we de families op het strand, op maandag doen we wat boodschappen in Ajaccio, en verder gebeurd er niet zo veel. Op zondag wel nog een sterfgeval meegemaakt op het strand, een vrouw van schat ik in de 60 kreeg een hartstilstand toen ze uit de zee het strand weer op kwam. Ze zijn bijna een uur met haar bezig geweest maar zonder succes. M heeft er een tijdje bijgestaan en gadegeslagen, ondanks dat het iemand is die je niet kent, was het een aangrijpend tafereel wat je weer even doet beseffen dat het allemaal ineens over kan zijn.

Verder liep er op dinsdag ineens een militair met handwapens vergezeld door nog een man over het strand die een mitrailleur bij zich had, dat was even schrikken, ze wuifde wel dat alles OK was maar je weet natuurlijk nooit of het allemaal wel echt safe was. Een paar maanden geleden zijn er op een strand in Tunesië tientallen toeristen door een idioot afgeknald, het voelt bepaald niet gepast zo open en bloot met wapens over een strand te lopen.

Op woensdag hebben we nog wat uurtjes op het strand liggen suffen en toen was het aan het eind van de middag toch echt tijd om richting Bastia te rijden, zo’n 160 km, maar een dikke drie uur slingeren, wel een mooie route door het hart van Corsica. Rond 8 uur ’s avonds arriveren we in Bastia, zoals verwacht was het lastig een camperplek te vinden. Circa 10 km boven Bastia vinden we uiteindelijk langs de kust in het plaatsje Brando bij de kerk een grote, rustige parking waar we besluiten te blijven staan. Morgen helaas alweer vaardag!       

Dag 22 : Donderdag 8 oktober

Vannacht prima geslapen, rustige plek om te onthouden indien je vroeg de boot hebt of laat aan komt. Alleen kwamen ze rond 3 uur ’s nachts de vuilcontainers legen, dat was wat minder... Om 7 uur opgestaan en een half uurtje later waren we al bij de check-in in de haven, die verliep heel soepel en we konden meteen de boot op rijden. Nog even snel wat gegeten en toen was het iets meer dan 4 uur suffen op het zonnedek. Mooi weer, rustige zee, prima overtocht.

Op tijd waren we in Livorno en een kwartier later hobbelden we alweer de boot af, rijen maar! Onderweg weinig bijzonders, bij Milaan werd het wat drukker en stond het tolpoortje in onze rij open (kapot?) waardoor we de € 29 tol niet hebben betaald maar doorgereden zijn (foei!), de grens probleemloos over en bij de Gotthard tunnel een half uurtje vertraging waardoor R mooi eten kon klaar maken ondertussen. We besloten door te rijden naar het plekje waar we ook begonnen zijn op de parking ten noorden van Colmar. Daar arriveerden we rond 10 uur, nog even wat rondgelopen (gratis wifi voor een uur) en vervolgens oogjes toe.

Dag 23 : Vrijdag 9 oktober

Vannacht prima geslapen, rond 8 uur opgestaan, R heeft lekkere croissants gehaald bij de winkel op de parking, om half 10 weggereden en probleemloos waren we rond 4 uur ’s middags helaas weer thuis.

Corsica is ons dit keer wel meer dan prima bevallen en we gaan zeker terug komen!