Griekenland juni 2013

Reisverslag Griekenland 2013
Word – 66,5 KB 284 downloads

Dag 1 : Donderdag 30 mei
Na met afgrijzen het weer in Europa te hebben gevolgd de afgelopen weken, zondag besloten om naar Griekenland te gaan in verband met dus het slechte weer in de rest van Europa. Na een overtocht geboekt te hebben, 2 dagen van boodschappen doen en Toos (onze Fiat Ducato buscamper) inruimen en klaar maken, vertrekken we rond 6 uur, na het werk. We rijden dit keer niet via het Duitse roergebied richting het zuiden, maar via Maastricht – Luik - St Vith – Saarbrucken - Strasbourg naar Basel, een lekker rustige route. Het enigste wildlife wat we zie onderweg is een verdwaalde haas op de autoweg, wel hebben we een mooie zonsondergang in de heuvels voor Saarbrucken. Alleen hebben we problemen met één van de twee Tomtom’s, hij is traag en werkt niet goed, we moeten hem meerdere keren resetten. We hebben er 2 bij omdat er maar op één Frankrijk staat en deze veel kleiner is, maar we vertrouwen 'm niet zo, vandaar dat we ook maar de oude hebben meegenomen. We besluiten om tot Colmar te rijden en daar op de grote parking langs de snelweg te gaan staan waar we de laatste vakantie ook hebben overnacht, we komen hier om 0:15 uur aan nadat we in één keer, zonder pauze, 590 km hebben afgelegd. Om 1 uur liggen we eindelijk moe maar voldaan in ons nestje.

  
Dag 2 : Vrijdag 31 mei
Camperplek AnconaWe staan om 9 uur op en na een ontbijtje rijden we rond 10 uur weer verder. Eerst naar Basel, hier kopen we aan de grens een nieuw autobahn vignet á 40 € voor Zwitserland. Gelukkig was het hier niet druk en konden we gelijk doorrijden. Onderweg horen we dat er voor de Gotthard tunnel 3 km file staat. Toen we hier aan kwamen stond er nog 2 km voor de ingang, na 20 min in de rij staan konden we door de tunnel en laten we de regen achter ons. De grensovergang met Italië gaat ook snel en soepel en het begint zelfs een beetje warm te worden. Gelukkig zijn we nog net voor de avondspits voorbij Milano, maar bij Piacenza komen we toch nog in een file terecht die ons een ½ uur ophoud, rond half 7 pauzeren we even en warmen Chinees op.  Om half tien komen we aan bij Ancona waar we morgen met de camping-on-board-veerboot de oversteek maken naar Igoumenitsa. Ook hier besluiten we op een grote, landelijk gelegen parking te gaan staan waar we reeds eerder hebben gestaan in 2009, circa 10 km zuidelijk van de ferryterminal in Ancona, prima rustige plek voor volgende dag de veerboot te nemen. Toen we van de autostrada af moesten ging het fout met Tomtom, hij is veels te traag. We besluiten na enkele kilometers gereden te hebben bij een fabriek de inrit in te rijden en hier onze tweede Tomtom te pakken en in te stellen op de parking. Rond 10 uur komen we, na wat steile binnendoorweggetjes door de heuvels en dorpjes, in het donker aan op de parking, nog even één glaasje wijn en we gaan om half 12 , nadat Marcel nog achter de vuurvliegjes heeft aangezeten, slapen. Morgen gaan we om half 2 mee met de ferry.

Dag 3 : Zaterdag 1 juni
Na een rustig ontbijt rijden we naar de haven, eerst even de tickets ophalen en daarna naar de boot, Toos werd met de lift naar het camperdek gehesen, we hebben er weer een ervaring bij en vervolgens inparkeren op het achterdek tussen de campers die naar Patras doorreizen. Om 14:45 uur vertrekt de veerboot, we maken voor de  tweede keer wat Chinees warm en gaan ons voorbereiden op de vakantie in Griekenland. Er is niet veel te doen op de boot dus we gaan maar een beetje slapen in de camper. Rond half 6 staan we op en gaan we voor de derde keer wat chinees opwarmen waarna we even op de boot een Eerdinger Witbiertje gaan drinken voor 4,80 € á 330 ml, niet bepaald goedkoop, maar dan krijg je er wel een gratis bakje met pinda’s bij... Na het biertje terug naar Toos en Rummikubben we wat, om half 11 gaat het licht uit. De motoren maken veel herrie en trillen, en dit met de golfen erbij blijft Toos hierdoor lekker in beweging en wij dus ook.
  

Dag 4 :  Zondag 2 juni
Het heeft de hele nacht geregend en geonweerd, da's minder op een boot. We worden om 7 uur door de omroepinstallatie gewekt dat de boot over een half uur aankomt in Igoumenitsa, we staan op, ontbijten even snel en ruimen Toos op. Om 08:15 rijden we van de boot af eerst even de stad in, tanken hadden we beter niet kunnen doen want toen we de stad uitreden richting het zuiden hadden we bij het tweede tankstation al 6 cent prijsverschil. We besluiten om even naar een camperplekje te rijden waar we in 2009 enkele dagen hebben gestaan en waar je prachtig kunt snorkelen (Ag. Paraskevi, coordinaten N39 23 11.1 E20 16 29.1), circa 30 km ten zuiden van Igoumenitsa, hier drinken we koffie. Onderweg nog een flinke stortbui gehad maar rond 10 uur komt het zonnetje toch tevoorschijn. We rijden verder richting het zuiden en onderweg zien we ons eerste wildlife, een overstekende hagedis. We stoppen rond 1 uur even op het grote kiezelstrand bij de campingplek bij Paleros (N38 47.820 E20 51.500), het is er uitgestorven en verlaten, veel rotzooi op het strand, er staat één camper. Hier eten we onze eerste Noodle soup curry style Hot Hot…Hot. We besluiten verder te rijden want de lucht trekt weer dicht.

Na 25 km stoppen we bij een camperplekje waar we in 2009 eerder geweldig vrij hebben gestaan (plateau bij een kiezelstrandje tussen Mitikas en Astakos, geiten- en schapenafrastering door, zandpad volgen) aangezien het ook hier flink geregend heeft loopt Marcel eerst voorop of het mogelijk is om met Toos te volgen, het ziet er modderig uit maar het valt gelukkig wel mee, er is verder niemand dus we kunnen op ons oude plekje gaan staan onder de twee olijfbomen bij het kiezelstrand. Na een beetje gepoedeld in het nogal koude water te hebben, maken we spaghetti klaar en zitten we nog even lekker buiten te genieten van het uitzicht over het water. Het waait behoorlijk en vanuit het noordoosten komen dreigende wolken aan. We gaan ook binnen zitten want het is toch best fris zo met de koude wind. In Toos maken we het gezellig met een hapje, een drankje en een paar potjes Rummikub, en om 11 uur vallen we tevreden in slaap. De lucht is inmiddels opengebroken en er zijn weer 100.000’den sterren te zien (incl. een mooie vallende ster). De vakantie is begonnen!

Dag 5: Maandag 3 juni
Roy wordt om 7 uur wakker en Marcel rond half 8 gewekt door de kudde blattende schapen en geiten met hun bellen. Gelukkig ziet het weer er goed uit, paar wolkjes en nog steeds een behoorlijke wind, maar de temperatuur is lekker. We besluiten hier een dagje te blijven, en na een ontbijtje gaan we op ons privé kiezelstrandje liggen met mooi helder blauw water. Jammer dat ook hier best weer wat rotzooi ligt, maar na het e.e.a. op een hoop te hebben gegooid, ziet het er al een stuk beter uit. We hebben voor het eerst ook een parasol en die komt nu toch echt wel van pas, de zon brand flink. Het waait nogal en daardoor merk je nauwelijks dat de zon zo sterk is. Na een aarzelende eerste duik (koud water), drogen we wat op, suffen wat, spelen wat in het water, lunchen wat en besluiten toch te gaan snorkelen. De zee is wat ruwer geworden maar het gaat nog net, al gedraagt Roy zich als een watje want hij vind het te koud, ach erm. Onder water best wat leuke visjes. Na het opdrogen en suffen is het alweer 5 uur en we besluiten naar Toos terug te lopen (50 meter) en de spaghetti van gister op te warmen. Na het eten maar eens kijken waar we morgen naar toe rijden. De wilde lavendel staat hier in bloei en daar komen allerlei vlinders op af, waaronder de prachtige Koninginnepage, ook zit het vol met grappige, grote, groene sprinkhanen.
  

Dag 6: Dinsdag 4 juni
Na lekker geslapen te hebben omdat het ’s nachts goed afkoelt, besluiten we na het ontbijtje deze leuke, rustige plek te verlaten. We rijden langs de kust naar het zuiden, en hier en daar zie je mooie kiezelstrandjes met azuurblauw water. We gaan ook nog even langs een camperplek Paralia Marithea (N38 30.411 E21 01.860) waar we in 2009 ook langs reden, toen was het een grote vuilnisbelt in de baai, nu wat minder afval, maar nog steeds zonde, want tis een mooi gelegen baaitje met een bos er bij met genoeg schaduwplekken. Een populaire plek voor de Grieken in de zomer, en dat zie je helaas. We rijden snel weer door en bereiken via de kustweg de brug bij Patras. Na de tol betaald te hebben (€ 13,20), zijn we dan eindelijk in de Peleponessos!
 
Patras rijden we met een grote boog om heen, we zijn niet zo van de grote steden, op naar het dennenbos bij Kalogria, daar moeten leuke staanplaatsen zijn. Het bos is gelegen in een soort van lagune achtig gebied, wat onderhevig is aan eb en vloed, een soort wetland achtig mangrovegebied, maar dan met dennenbomen, best mooi. We komen eerst op een grote grindparkeerplaats bij het strand, waar een 5-tal campers staan (38.155969, 21.368053), echter geen schaduw. Na een rondje op het strand gelopen te hebben, en via het bos/wetland-gebied terug, besluiten we hier niet te staan, maar de grindweg die parallel door het bos aan de zee loopt, te volgen. Uiteindelijk slaan we driemaal een grindweggetje in richting het strand, aan het eind van de eerste was geen schaduw (wel een dooie zeeschilpad), aan het eind van de tweede stond al een camper, en aan het eind van de derde stond niemand en was er schaduw, perfect! Onze Toos geparkeerd onder/achter een grote dennenstruik, pannenkoeken gemaakt, wat gebadmintond, en toen toch maar in de golven gaan spelen. Het water was minder fris dan in het noorden. Daarna nog een stukje gewandeld over het strand en in de duinen naar de mislukte zonsondergang gekeken, met een koud biertje erbij. Wat kan het leven dan toch vervelend zijn...
  

Dag 7: Woensdag 5 juni
Vanochtend weer lekker rustig aan gedaan en na eerst een schorpioentje uit één van de camperblokken te hebben gejaagd, om circa 11:30 weggereden, we willen naar Olympia toe. Dit doen we via, af en toe best mooie, binnendoorweggetjes, vrijwel allemaal door agrarisch gebied met ook veel fruit als meloenen en aardbeien. Onderweg zien we een aantal slangen en één werd helaas door Roy tot slangenmoes geplet. Nou ja dan hebben de roofvogels ook weer wat te eten. In Olympia parkeren we Toos redelijk dicht bij de ingang en wacht ons een grote verassing: vandaag is het gratis entree! Dat vinden we natuurlijk allebei als zuunige Hollanders altijd leuk! Na een uurtje of twee rondgesjokt te hebben, gaan we ook nog even het museum in. Op zich wel mooi allemaal, maar we hebben het eerder gezien (en completer) in Delphi en Butrint (Albanie). Al blijft het ‘stadion’ waar de oorspronkelijke Olympische renwedstrijden werden gehouden natuurlijk altijd wel bijzonder, en de plek waar nog steeds om de 4 jaar het heilige vuur wordt ontstoken. De start- en finishlijn is nog zichtbaar. Het is wel best druk, dat zal ook wel komen doordat het dus een gratis dag is. Gelukkig valt het met de temperatuur wel mee, graad of 28. Al met al een interessante ervaring rijker.
         
        

Hierna rijden we langs de kust verder zuidwaarts naar de camperplek bij Kalo Nero. Op zich best een aardige plek om te staan, aan een lang zandstrand, met rustig water. Op de camperplek staan een 5-tal anders campers, m.n. Duitsers. Aan het begin van de camperplek is een kleine boulevard met een paar eettentjes, en er zijn een tweetal douches, maar het valt ons op dat het overal erg rustig is op terrasjes e.d. Ook hier dus weinig te beleven. Wel ontdekken we tijdens een korte strandwandeling dat op twee plaatsen delen met linten zijn afgezet vanwege nesten zeeschildpadden, ook bijzonder. Misschien vanavond maar eens een biertje halen om de plaatselijke economie te stimuleren.
 
Dag 8: Donderdag 6 juni
Dat biertje van gisteravond was dus wel lekker, alleen de bijgeleverde variëteit aan vis en vlees kwam uit dezelfde frituurpan en was niet bepaald een culinair hoogstandje. Toch alles opgepeuzeld en met een veels te dikke buik gaan slapen. Roy had niet goed geslapen want had last van blaffende honden de hele nacht. Marcel heeft oordopjes en sliep als een roosje. Vanochtend rond 8 uur opgestaan en op het bankje voor de camper lekker suf koffie gedronken terwijl we genieten van de ochtendzon en het rustige zeewater. De oudjes in de andere campers worden ook één voor één wakker en ieder heeft z’n ochtendritueel. Het strand is mooi schoon en op zich is het een relaxte plek om te staan, blijkbaar zijn er ook nog wat winkeltjes in de buurt want de buurvrouw komt even later met wat boodschappen aanzetten. Maar wij besluiten, na wat geklooi aan de dakkoffer (sluiting veer kapot), weer wat verder zuidwaarts te rijden. Eerst rijden we naar een droomstrandje ten westen van Gialova (Voidokilia Beach, 36.96673, 21.661034), maar hier mag je niet staan met de camper, en het is nog vroeg. Tis wel een prachtplek, in de beschutte baai is het water kraakhelder, alleen er ligt een ponton vanwege onduidelijke werkzaamheden, en dat maakt het plaatje er niet fraai op. De omgeving is erg mooi, een enorme lagune wat een belangrijke broedplaats blijkt te zijn van vele water- en moerasvogels.
 
Vanaf hier rijden we terug richting Gialova en steken de hoofdweg over en volgen een paar kilometer de weg naar Schinolaka. Hier schijnt een mooie waterval te zijn. Na een stuk over een onverhard pad te hebben gehobbeld komen we bij een klein grasveldje en vanaf daar lopen we ca. 15 minuten het bos in. Mooi stukje wandelen, het lijkt af en toe wel een tropisch regenwoud. En inderdaad, aan het einde, onverwacht, een erg mooie waterval met een smaragdgroene poel water er bij. Iets te fris om te zwemmen helaas. Wel zitten er grote krabben en één gaat er achter een landschildpad aan. Een mooi stukje natuur met bloemetjes en vlindertjes.

Ter plekke was er nog één persoon, een Spaans/Turkse man die veel had rondgetrokken door Griekenland en ons op twee plaatsen wees. Één waren watervallen (Polilimnio) een aantal kilometers verderop, en de tweede was een leuk strandje wat verder zuidelijker. We besloten zijn tips op te volgen en reden eerst oostwaarts naar het kleine plaatsje Charavgi. Daar aangekomen volgden we de bordjes en na een korte wandeling kwamen we inderdaad bij een aantal poelen en watervallen uit. De waterval aan het eind van de kloof was inderdaad spectaculair mooi. Ook weer een grote blauwe poel water er bij, maar ook hier maar niet gezwommen. We zijn vanaf daar nog wat verder omhoog geklauterd, maar deze waterval was toch wel het hoogtepunt.

Terug op de parking zagen we twee beduusde stelletjes staan, wiens ruiten van de huurauto’s waren ingeslagen. We hadden onderweg naar de watervallen al twee jongens gezien die er niet bepaald betrouwbaar uitzagen en vermoeden dan ook dat zij het e.e.a. gegapt hebben. Afgaande op het autoruitenglas wat her en der ligt, is het in ieder geval een plek waar duidelijk vaker ingebroken word. Gelukkig is Toos gespaard gebleven.
  

Vanaf daar zijn we dwars door de olijfboomgaarden over kleine, meest onverharde, kronkelweggetjes zuidwaarts gereden naar Akritochori, en vanaf daar nog iets verder zuidwaarts naar Tsapi Beach, dat was de tweede tip van de Turkse Spanjaard. Echter daar aangekomen was er niet veel meer dan een vage camping en zijn we omgedraaid. Een paar kilometer terug ligt nog een strandje, Marathi Beach, daar konden we helaas niet bijkomen, toch echt een 4-wheel drive voor nodig. Er was echter wel een heel klein parkeerplekje langs het weggetje, en daar hebben we Toos neergezet. Het was inmiddels al 19:00 uur en we hadden honger en geen zin om verder te rijden, dus de spaghetti maar opgewarmd en besloten hier te blijven staan. Mooi uitzicht over de zee en wat eilanden. Na het eten zijn we nog even naar het strandje gelopen, erg mooi, al was de klim terug naar boven best pittig. We zien wel of we er morgen lekker gaan snorkelen/suffen, het ziet er ieder geval leuk en rustig uit, met net even een stukje verderop nog een baaitje waarvan het lijkt dat je er enkel zwemmend naar toe kan, we zullen zien.

Dag 9: Vrijdag 7 juni
Na een rustige nacht, met wat druppels regen, besluiten we niet naar het strandje te gaan, het is namelijk nogal zwaar bewolkt en het ziet er niet naar uit dat het snel zal verbeteren. We moeten tanken dus rijden richting Koroni, onderweg kijken we nog even bij een strandje bij Faneromeni, en dat ziet er leuk uit, veel rotsen in het water om te snorkelen, maar het is nog veels te vroeg om hier te blijven staan. In Koroni lopen we wat rond, best leuk stadje, alleen nogal toeristisch. De camper zetten we in de haven, net onder het fort, ook dat is een leuk plekje om eventueel te overnachten. Na getankt te hebben vervolgen we de weg naar het noorden langs de kust en komen uiteindelijk uit bij wat strandjes t.h.v. Bouka. Na eerst lekker gedoucht te hebben onder een stranddouche, rijden we wat strandjes af en vinden uiteindelijk een leuke plek bij Bouka. Een groot, lang zandstrand, met wat speelmogelijkheden en overal douches. Na eerst in Messini naar de Lidl te zijn geweest, besluiten we hier een plekje te zoeken onder een boom. Er staat nog een Oostenrijkse camper, en later komt er nog één bij staan, met 2 kleine kinderen, die zich gelukkig redelijk rustig houden. ’s Avonds maken we Griekse salade klaar met wat stokbrood en Tsaziki en gaan dan nog wat badmintonnen op het strand. Terug in de camper loopt er ineens een hele grote dikke, zwarte spin door de camper, die ineens verdwenen is, paniek! Na de halve camper uitgeruimd te hebben, kunnen we ‘m niet vinden, en zit er niets anders op dan Toos te delen met onze huisspin.

Dag 10: Zaterdag 8 juni
Na een onrustige nacht, vanwege mister spider maar ook een iets te grote hoeveelheid rauwe knoflook door de Griekse salade, ontbijten we rustig en maar eens zien waar we naar toe gaan. We besluiten vandaag een bergroute te rijden en af te dalen zuidelijk de Mani in. De bergroute voerde van Thouria, Dyrrachi, Neochori weer naar de hoofdweg tussen Kalamata en Sparta. Wel leuk, met veel vergezichten, maar niet echt heel spectaculair, tja je raakt op een gegeven moment verwend met al dat moois wat we elders in de wereld hebben gezien. We besluiten de westelijke kustweg naar het zuiden te volgen. Het is zaterdag en bij Kalamata erg druk op het strand, dat vinden we niks. We vinden een plekje op het strand bij Kitries, maar om de hoek is een beachclub en de muziek gaat steeds harder, dus na wat snorkelen en zonnen hebben we het daar op een gegeven moment ook gezien. Na wat strandjes en camperplekjes af te zijn gegaan in o.a. Stoupa en Agh. Nikolaos (wel leuk haventje), blijven we maar zuidelijk rijden en toen we bijna de moed hadden opgegeven en het al richting 8 uur ging, komen we aan bij onze laatste hoop, een strandje bij de Diros Cave, net ten noorden van Pyrgos Dirou. En ja hoor, bingo! Een mooi groot kiezelstrand met wat struiken, een dozijn plekken om te staan en slechts 2 campers, geen borden ‘no camping’, en we slaan snel ons kamp op, maken Griekse salade (iets minder rauwe knoflook dit keer) met rijst/vis en genieten van de zonsondergang geserveerd met een rood wijntje. Prima plek!
 

Dag 11: Zondag 9 juni
We besluiten te blijven, al was de nacht vanwege de muggen niet heel best, maar vandaag lekker suffen dan komen we wel weer bij. Het snorkelen is aan de noordzijde van de baai erg mooi, één van de mooiste plekken tot nu toe, veel vis en ook groot van formaat, en het water is kraakhelder. Het is even lastig de zee in te komen vanwege de grote kiezels, maar eenmaal er in is het genieten geblazen. Dat hadden we wel ff nodig. Het is zondag dus best wat Grieken op het strand, en inmiddels 4 campers, maar het is groot genoeg en het zijn allemaal lokalen die zich netjes gedragen. Alhoewel er aan het eind van de dag een ietwat opgewonden, te dikke, mannelijke gast was die duidelijk even de bosjes in wilde duiken met Marcel. ’s Avonds weer lekker van de mooie zonsondergang genoten en naar satellieten en vallende sterren zitten speuren tot elf uur. We zagen 15 satellieten in iets meer dan een uur tijd en een handjevol flitsen van vallende sterren. Mooie avond!!
    

Dag 12: Maandag 10 juni
De eerste volle week is al weer voorbij, dit gaat zoals gewoonlijk weer veels te snel... Volgende week vrijdag hebben we al weer de boot, nog maar even niet aan denken. Beiden beter geslapen, we hadden de horren en onszelf ook ingespoten met DEET. En gelukkig zijn de avonden niet bloedheet, maar door de wind zelfs af en toe wat fris, is prima zo. Na weer een rustige opstart en wat zwemmen, besloten om weer wat verder te gaan kijken en rond 12 uur vertrekken we dan ook van dit prima plekje, eentje om te onthouden. We rijden rustig de kustweg zuidwaarts af en slaan af en toe een zijweggetje in om te kijken of er nog leuke strandjes zijn, maar die zijn helaas schaars hier. Het is hier nogal rotsachtig en de paar baaitjes die er zijn staan allemaal vol met huizen. Wel is het zeewater geweldig mooi van kleur, net een zwembad zo helder. De omgeving kenmerkt zich door de karakteristieke torentjes van de Mani, niet altijd even duidelijk of het authentiek is, en dus ook niet altijd even mooi. Vathia is een klein gehuchtje bestaande uit bijna enkel authentieke torentjes, waar men ook druk doende is met renoveren, en daar stoppen we dan ook even en dwalen wat rond. Het ziet er erg verlaten uit. Het landschap is dor, kaal maar spectaculair. Op de zuidpunt rijden we wat weggetjes in, maar een echt leuke plek bij een strand kunnen we niet vinden. Uiteindelijk belanden we bij een lang grindstrand bij Kamares, en besluiten daar te blijven staan, prima plek vooralsnog.
       

Dag 13: Dinsdag 11 juni
Vannacht heeft het wat geonweerd en gebliksemd, en op het strand was een bootje wat terugkwam en waarvan de trailer vast kwam te zitten, dus niet zo heel goed geslapen. Roy wel, die sliep als een blok. Vanochtend weer rustig opgestart en wat gesnorkeld. Het water is kraakhelder en bijna rimpelloos. Al lijkt het alsof er hier en daar zoet water uit de rotsen de zee in stroomt, want regelmatig werd het water ineens heel koud en zag je een duidelijk osmotisch verschil. Wel vooral langs de rotsen veel leuke visjes, rode zeesterren en kokers met rode parapluutjes er uit die als je er tegen aan tikte snel ingetrokken werden. We dubben of we blijven of niet maar besluiten toch rond het middaguur een stukje te gaan rijden, de zon brand ook wel heel erg en echt schaduw is hier niet. Eerst gaan we in Skala boodschappen doen (zien voor de zoveelste keer dezelfde familie Oostenrijkers met hun camper staan) en rijden dan naar de derde vinger van de Peleponnesos, langs de westkant omlaag. Bij het strand van Kokinia stoppen we ff voor een verfrissende duik in de golven en eindelijk weer eens een douche. We checken verder de mooie strandjes bij Archagelos, Marathias en Platanias, maar eigenlijk overal hetzelfde verhaal: het staat vol met huizen en geen echt leuke plekken om te staan. We besluiten daarom, via een leuke, smalle bergweg, naar de andere zijde van het schiereiland te rijden naar een camperplek net onder het toeristische rotseiland Monemvasia, een plek bij Ag. Fokas. Een mooi plateau waar gerust 10 campers op kunnen staan, maar er staat enkel een Italiaan die z’n net gevangen octopus te drogen heeft hangen. Binnen 5 minuten staat hij bij onze camper en vraagt of het aan de andere kant van het schiereiland ook zo hard waait. Wat volgde was een stortvloed aan tips voor leuke plekjes en we kregen ter afsluiting een foldertje ‘Life in a Peaceful New World’ van deze Jehova getuigen in onze handen gedrukt. Aardige mensen maar we waren allebei blij dat we er uiteindelijk van af waren, wat een kwebbelkont. Terug gevlucht in onze Toos gingen we direct het diner klaarmaken; pannenkoeken en Griekse salade. We lopen daarna nog wat rond op deze winderige plek, hopelijk is het morgen rustiger want om ons heen ziet het er erg leuk uit om te gaan snorkelen. Dat zien we morgen wel weer.
     

Dag 14: Woensdag 12 juni
Na weer een rustig ontbijtje werd de rust verstoord doordat de plaatselijke aannemer de kade met een bulldozer kwam verstevigen. Het is een mooie plek om te staan, een soort lagune waar je aan één zijde naar een heel klein kerkje met een paar graven kunt lopen, daar is ook een waterkraan, erg handig. De andere kant op is een klein haventje. We besluiten te gaan snorkelen en dat was een goede keus, mooi helder water en door de vele rosten veel vissen, ook best wat grote, een mooie plek om een tijdje te snorkelen. We willen hier echter niet blijven en omdat het wat bewolkter wordt, besluiten we de boel in te pakken en een stuk te gaan rijden, richting het oosten. We volgen de soms zeer mooie kustweg naar Nafplio toe en rijden vanaf daar weer langs de kust zuidoostwaarts richting Paralia Irion. We willen naar het iets zuidelijker gelegen Salandi Beach en nemen de binnendoorweg langs het klooster M. Auyoú. Dat was weer ouderwets hobbelen op z’n Albanees, een paar keer kwamen we maar net omhoog, en aan een paar schaapsherders probeerden we de weg naar het strand te vragen. Na wat zwemgebaren gemaakt te hebben knikte ze dat we op de juiste route zaten. We zitten hoog en kijken over alles heen, erg mooi, maar dit soort weggetjes moeten we eigenlijk niet meer doen met onze Toos-non-4-wheel-drive. We dalen behoorlijk steil af, eerst naar twee strandjes in de Vourlia Bay. Prachtige plekken om te staan met genoeg bomen voor schaduw, alleen ligt er nogal wat rotzooi en binnen een paar minuten zijn we lek gestoken door de muggen, weg hier. Wel zien we nog een dode zeeschildpad liggen en dit was een behoorlijke joekel, een schild van ca. 100 cm. Van de rest was weinig meer over. We hobbelen verder over de onverharde weg en komen al vrij snel bij een aftakking naar een heel klein kiezelstrandje wat helemaal geweldig is. Na het strand enigszins ontdaan te hebben van wat afval, zetten we Toos langs de waterkant en kunnen we gaan genieten. Het is al laat, 8 uur geweest, dus we eten simpel, rijst met vis. Drinken een biertje en kijken ’s nachts naar de satellieten, alleen dit keer niet zo veel maar dat komt ook door de bewolking en de maan die steeds helderder wordt.  We hebben vandaag wat regen, bliksem en onweer gehad, maar de temperatuur blijft steeds rond de 28 graden, de nachten zijn gelukkig lekker koel. Maar eens kijken of we hier morgen blijven.
    

Dag 15: Donderdag 13 juni
We besluiten te blijven staan, dus het wordt een snorkel/stranddagje. Op een klein strandje verderop ligt alweer een grote dode zeeschildpad, zou leuk zijn als we eens een levende zien, maar die kans is erg klein. Wel zien we tijdens het snorkelen een grote groep behoorlijke grote vissen (dorade's), die allemaal erg nieuwsgierig zijn en om je heen blijven zwemmen. ’s Avonds zitten we weer lekker te genieten en in de verte zien we ineens wat groots uit het water springen. En ja hoor, dolfijnen, een groep waarvan er af en toe eentje uit het water springt. Erg leuk om te zien, dat maakt de dag helemaal goed!
 
Dag 16: Vrijdag 14 juni
De lucht is nogal bewolkt dus we besluiten vandaag het kamp weer op te ruimen en verder te trekken. Helaas komen er twee vissersbootjes naar de plek waar we gister die grote groep vissen zagen en ze halen ze één voor één naar boven, niet leuk, er blijft niks meer over. Vandaag besluiten we wat cultuur te snuiven en rijden eerst naar Epidavros en bekijken daar vooral het nog nagenoeg intacte amfitheater, toch wel weer indrukwekkend.
  

Daarna rijden we rustig richting Korinthos en rijden de berg op naar het oude kasteel van Akrokorinth, een prima plek ook om te blijven staan met de camper. We zijn er rond half 5, en om 7 uur gaan de poorten dicht dus we lopen nog wat rond. Dit moet een enorme grote burcht zijn geweest, met in totaal 3 km aan muren, verdeeld over drie niveaus. Er is best nog wel wat redelijk intact, mooie poorten, stukken muur, waterputten en wat huisjes en een deel van een moskee. Het uitzicht is aan alle kanten prachtig. Terug bij de camper drinken we een lekker eigen biertje (de taverne er bij was helaas gesloten) en na het avondeten Rummikubben we een tijdje.
        
       

Dag 17: Zaterdag 15 juni
Het is weekend en warm dus het gaat druk worden op de stranden. Toch besluiten we op zoek te gaan naar een leuk strandje. We volgen niet de kustweg weer terug naar Patras, maar steken bij Korinthos het historische kanaal over en na wat gehobbel door het heuvellandschap bereiken we weer de zee. Het is inderdaad best druk op de stranden, maar geen toerist te bekennen in dit deel, leuke plaatsjes ook. Bij Psatha houd de weg langs de kust op en gaan we weer het binnenland in, mooie streek. Bij Erythres gaan we van de hoofdweg af en rijden via Platees, Kapareli, Domvena en Prodomos, uiteindelijk naar een strandje bij Zaltsa. Met name de laatste 20 kilometer is het onverhard en soms behoorlijk hobbelen door de bergen heen, maar wel weer erg mooi. Bij Zaltsa is een redelijk groot strand, waar wat lokale mensen staan in caravans, het ziet er in eerste instantie niet al te uitnodigend uit, maar we besluiten toch te blijven staan omdat het al laat wordt. Jammer genoeg drijft er nogal wat plastic in de zee maar we zwemmen toch wat om af te koelen, het wordt nu langzaamaan toch wel wat warmer.
  

Dag 18: Zondag 16 juni
Als dit een hele mooie plek was geweest waren we er vandaag blijven staan, want zondag is stranddag bij de Grieken en kun je maar beter al vroeg een plek hebben, maar het is niet leuk genoeg om een hele dag te blijven. We willen vrij rap de doorgaande weg weer op, alleen rijden we uiteindelijk toch nog zo’n 25 kilometer wederom hobbelend onverhard binnendoor. Toos houd het gelukkig goed en TomTom wijst de weg. Bij Galaxidi (na lekker geluncht te hebben, leuk stadje) checken we nog twee camperplekjes maar het staat erg vol. We besluiten de kustweg verder te volgen en komen weer langs de brug bij Patras, het rondje is voltooid, het gaat allemaal wel weer erg snel. We willen de laatste paar dagen doorbrengen op een paar mooie plekjes aan de westkant, maar omdat we eten moeten inslaan zoeken we een plek vóór de stad Mesolongi en die vinden op een mooi plateau bij Vasiliki, met uitzicht op de brug en Patras. ’s Avonds komen er wat jongens op brommetjes spelen, maar verder is het een prima plek die we onthouden.
   

Dag 19: Maandag 17 juni
Vandaag willen we naar ons vertrouwde plekkie in de ‘geitenwei’ tussen Mitikas en Astakos, doen eerst boodschappen bij de LIDL in Mesolongi en arriveren om 13:00 bij de twee olijfbomen waar we de eerste twee nachten ook gestaan hebben. Dit is en blijft een geweldig plek. Het is lekker warm, het water is rustig, het kan niet beter. Na lekker gesnorkeld en gezwommen te hebben, BBQ’en we ’s avonds en genieten van het uitzicht. En ja hoor, we zien weer wat springen, dolfijnen! De dag is weer perfect afgesloten. Hier blijven we een paar dagen, misschien wel tot vrijdag wanneer we rond middernacht de boot hebben in Igoumenitsa wat nog zo’n 2 uur rijden is.
      

Dag 20: Dinsdag 18 juni
Ondanks de geweldige plek was de nacht redelijk dramatisch. De wind ging liggen en het was erg, erg warm. Overdag is het ca. 32 graden, en nu koelt het ’s nachts ook niet echt meer af, wat een verschil met 2 weken geleden. Marcel vluchtte uit Toos en om 3 uur ’s nachts stonden we de tent op te bouwen, daar was het gelukkig een stuk koeler, om 10:00 stonden we uiteindelijk pas op. Vandaag maar weer eens erg rustig aan doen, hè vervelend allemaal. De rest van de dag alleen maar gesnorkeld, op het luchtbed rondgedreven, gezwommen, ’s avonds BBQ en wederom een mooie zonsondergang bekeken.
 
Dag 21: Woensdag 19 juni
Vannacht was het weer erg warm en we hebben allebei nu in de tent gelegen. We blijven vandaag nog een dagje. Dus veel meer dan zwemmen, zonnen en snorkelen doen we niet. Wel weer dolfijnen gezien tijdens de zonsondergang! En een Griekse homo uitgescholden die Marcel al 2 dagen liep te stalken.
 
Dag 22: Donderdag 20 juni
Vannacht was toch wel weer een drama, het koelt nu echt niet meer af. Om 6 uur zaten we allebei rechtop in de tent vanwege de hitte, terwijl de zon nog achter de bergen stond, en het oorverdovende getjirp van een aantal ciccades in de olijfbomen boven onze hoofd. Besloten hier toch maar te vertrekken en na wat zwemmen en douchen in Ammoudia (mooi strand, ondiep water),  belanden we in eerste instantie op een camperplek bij Karavostasi. Daar zijn we in 2009 even langsgereden en dat beviel ons wel. Echter, weinig schaduw. We zetten Toos zo strak mogelijk langs een struik met de ijskast uit de zon en besluiten te gaan snorkelen, het ziet er leuk uit, met een rotseiland, een grot en een rotskust aan de ene kant van het strand. We zien dan ook erg veel verschillende visjes. Na opgedroogd te zijn besluiten we toch hier niet te blijven staan, het is gewoon te warm en Toos staat vrijwel vol in de zon, tis bijna 40 graden binnen.
 
We besluiten naar een voor ons op een bekende plek, ca. 25 km boven Igoumenitsa te rijden, bij Sagiada, net onder Albanie. Eerst rijden we naar een, no camping, strand met een douche, en zwemmen en douchen wat. Er staan een aantal campers en het is best wederom druk, het lijkt wel of de Grieken deze week vrij zijn. Aan het eind van de middag rijden we een kilometer terug en belanden op een plek langs het water onder twee grote plantanen, eindelijk in de schaduw. We BBQ'en en bereiden ons mentaal voor op de laatste dag morgen. We hebben morgen nog een volle dag want de boot vertrekt pas laat. De avond is wederom niet helemaal geslaagd, tis weer erg warm en het zit werkelijk waar vol met vliegen en kleine zwarte steekbeesjes, om gek van te worden. Rond half 10 komen daar ook nog eens agressieve muggen bij waardoor Marcel de tent in vlucht.
 

Dag 23: Vrijdag 21 juni
Vandaag helaas dus de laatste dag in Griekenland, we hebben ondanks de warmte beide redelijk geslapen. Bij het ontbijt barst het helaas weer van de vliegjes waardoor we allebei wat chagrijnig worden. We twijfelen daardoor of we hier de hele dag blijven staan, maar de camper kan wel de gehele dag vol in de schaduw staan en dat is ook wat waard. Dan maar veel het water in om de beesjes te ontvluchten. Aan het eind van de ochtend blijken deze ineens allemaal verdwenen te zijn (te warm?) en wordt het nog een lekkere, comfortabele sufdag ook. We zonnen wat en springen af en toe het lauwe water in, en gaan regelmatig onder de overheerlijke, ijskoude douche staan die zich hier op het strand bevindt. Hoe lekker kan een koude douche zijn!! Na een middag-BBQ besluiten we rond 20:15 de boel op te gaan ruimen, we gooien wat tanks vol met water, we tanken redelijk goedkoop diesel in Sagiada (incl. een 20 liter vat wat we hadden gevonden) en arriveren rond 9 uur bij de incheckbalie in Igoumenitsa. De diesel kostte € 1,37, het goedkoopste wat we hebben gezien was € 1,299, gemiddeld ligt de prijs rond de € 1,38, al is het in toeristische delen uiteraard wel wat duurder.
 
Het is erg druk bij de terminal, dit hadden we helemaal niet verwacht en het is even wennen al die mensen na drie weken relatief weinig campers/mensen te hebben gezien. Het is door heel Griekenland in ieder geval een stuk rustiger dan in 2009 het geval was, zal toch deels met de crisis te maken hebben. Ook begrepen we dat de Grieken zelf daardoor minder vaak de deur uit gaan. Het inchecken gaat redelijk vlot, de boot vertrekt zowaar een uur eerder, dat is mooi! Echter uiteindelijk vertrekken we zelfs een half uur later dan gepland (rond 0:00) vanwege het chaotische inschepen, en op een laatst nog een Fransman die perse mee wilde, z'n auto half op de oprijplaten zette maar niet mocht. We hebben een leuke plek toegewezen gekregen, helemaal vooraan. Na een rondje gelopen te hebben en zich bezattende tieners te hebben bekeken, besluiten we te gaan slapen, het is ook al weer 1:00. Zo laat hebben we het nog niet gemaakt deze vakantie.

Dag 24: Zaterdag 22 juni
Na redelijk geslapen te hebben omdat er gelukkig wat wind op dit deel van het dek staat, staan we rond half 10 op, eigenlijk is het pas half 9 want we gaan weer terug naar West-Europese tijd. Marcel werkt het verslag bij en de rest van de dag suffen en zonnen we wat. Rond 3 uur in de middag arriveren we in Ancona, een uur eerder dan gepland, maar voordat we de boot af zijn, is het toch al weer een uur later. En dan is het rijden maar. Gelukkig blijft het de rest van de dag rustig op de weg en we arriveren uiteindelijk rond 11 uur 's avonds op het voor ons bekende plateau bij de rotonde onder aan de voet van de Gotthardpass bij Göschenen. Na de hitte van midden-Italie is dit wel even wennen, maar erg welkom! Het is lekker fris, en op de bergtoppen ligt nog redelijk wat sneeuw. Slapen maar.
 
Dag 25: Zondag 23 juni
Allebei goed geslapen en precies om 9 uur rijden we weg voor het laatste deel. We doen rustig aan, rijden max. 105 à 107 km/uur (hierboven is Toos toch een stevige drinkster merken we), en om half 7 's avonds zijn we thuis. Einde vakantie, op naar de volgende!!

Km gereden: 5437  
Km in Griekenland: 2424 
Totaal tolkosten: 138 € (incl. Zwitserland vignet voor 1 jaar)
Totaal liters: 495    
Verbruik: 10,97 km/l   
Totaal tankkosten: 700 €     
Gem. dieselprijs: 1,41 €